Geschiedenis
Uit
fossielen
die in Oost-Afrika zijn gevonden kan worden opgemaakt dat hier 20
miljoen jaar geleden al mensachtigen rondliepen. De vroegst gedateerde
botten stammen van zes miljoen jaar geleden. Uit recente vondsten bij
het Turkanameer blijkt dat mensachtigen als
Homo habilis en
Homo erectus 2,6 miljoen jaar geleden in Kenia hebben geleefd.
De moderne geschiedenis van het gebied begint in
de 8e
eeuw als
Arabieren zich aan de oostkust vestigen. In
1497
bereikte
Vasco da Gama Kenia.
Portugese handelaren vestigden zich in de
16e
eeuw aan de Keniaanse kust, tot ze in
1720 weer
door de Arabieren werden verdreven. In
1885
vestigden de
Duitsers een
protectoraat dat de bezittingen van de
sultan
van
Zanzibar omvatte. In
1888
arriveerde de
British East Africa Company in het gebied. De Duitsers zagen af van
sstrijd om het gebied en droegen hun bezittingen aan de kust in
1890 over
aan de
Britten.
Van oktober
1952 tot
december 1959
was in Kenia de noodtoestand van kracht als gevolg een opstand tegen het
Britse bewind. In
1957 werden
onder Brits gezag verkiezingen gehouden. De Kenya African National
Union van
Jomo Kenyatta won en formeerde een regering.
Op
12 december
1963 werd Kenia onafhankelijk. Kenyatta werd president. Na zijn dood
in 1978
werd hij opgevolgd door
Daniel arap Moi die in totaal vier keer werd herkozen. In het begin
van de jaren negentig vonden stammenconflicten plaats waarbij duizenden
doden vielen en tienduizenden mensen dakloos werden. De verkiezingen van
1997 werden
geplaagd door
corruptie en
fraude maar Moi werd weer herkozen. Bij de verkiezingen van
27 december
2002 was Moi niet herkiesbaar, en werd oppositieleider
Mwai Kibaki gekozen tot president.
Economie
De belangrijkste inkomstenbronnen zijn export van
koffie
en thee,
daarnaast
toerisme naar nationale parken en wildreservaten. De economische
groei hapert echter al jaren. In het begin van de jaren negentig kromp
de economie zelfs, waarna de regering in
1993
besloot tot
liberalisering. Importheffingen, en prijscontrole werden afgeschaft.
De hervormingen werden gesteund door de
Wereldbank, het
IMF en andere
donoren, en leidde tot een groei van 4,5 procent over
1995 en
1996.
Daarna zakte de groei weer in. Binnenlandse conflicten brachten de
toeristenindustrie schade toe. In
1999
